2010

Posted by admin on woensdag jan 6, 2010 Under Nicole

Druk druk druk … Natuurlijk is dat geen excuus, maar het regelmatiger schrijven komt er gewoon niet van.

Laten we beginnen om iedereen een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2010 toe te wensen.

Wat is er allemaal gebeurd sinds oktober 2009 (slik, da’s wel lang geleden). Eigenlijk gaat hobbelt het hier in huize Faase allemaal zoals het hoort. De kleine knullen worden groot en dat hoort ook zo.

Onze jongste telg is nog steeds NIET van het eten. Ja, zoals altijd de dingen die o zo lekker, maar niet zo verantwoord zijn, gaan er in als koek, maar de rest… Gelukkig eet hij veel fruit en ziet hij er gezond uit. Zie hieronder het resultaat van vanmiddag…

Hij is momenteel helemaal into Ernst en Bobbie en draagt de rugzak  al zo’n beetje de hele dag vandaag. Afijn, als je maar lol hebt, toch? Op de peuterspeelzaal gaat het oké. Als je hem brengt en aanstalten maakt om weg te gaan, roept hij: stop!!! Dan knuffelen we nog wat, we gaan weg en vervolgens staat Stan boos voor het raam. Zodra je uit het zicht bent, gaat ie weer lekker spelen en hij is altijd blij en vrolijk als je hem op komt halen.
In december is Stan effe een week of anderhalf uit zijn hummetje geweest. Hij heeft, net als vele andere kleintjes, de vaccinatie voor de mexicaanse griep gehad en van de laatste is ie knap beroerd geweest. Nu was hij al wat verkouden, maar het baasje voelde zich echt beroerd. Veel huilen, enorm hangerig en enorm veel snot en hoesten. Afijn, het is gelukkig weer over en hij is weer zijn eigen kleine ikje.
Op 4 december heeft de peuterspeelzaal visite gehad van wel een hele speciale Piet.

Voor de geoefende kijker… jawel… het is ‘m! Het heeft een paar dagen geduurd voor het zwart uit zijn oren was en hij er niet meer uitzag alsof ie met eyeliner had zitten spelen. Het was enorm leuk en Stan heeft hem gelukkig niet herkend.

Met grote broer Cas gaat het uitstekend. Hij wordt echt een grote kerel, met wijze uitspraken en enorme driftbuien… De wijze uitspraken zijn bij tijd en wijle echt om te gieren, over de driftbuien zijn we minder te spreken, maar we denken dat het er een beetje bij hoort. Cas is nooit een jongetje geweest wat enorm boos kon zijn. Stan kan dat wel goed en we denken dat hier in huis de oudste van de jongste leert in plaats van andersom. Ach ja, als ie het maar leert en leert er goed mee om te gaan, is er niks aan de hand.
Cas is druk aan het wisselen. Hij heeft inmiddels 4 tanden gewisseld aan de onderkant. De bovenkant zit los, dus dat zal niet al te lang meer duren.
Ook Cas was de sjaak met de griepprik. Van de reguliere is hij een dag van school thuis geweest. Hij had echt kippenvel over zijn hele lijf en hij zei dat zijn haren zeer deden. Van de mexicaanse griepprik heeft hij, behalve een gevoelige arm, geen last gehad.


Qua zwemmen kunnen we melden dat Cas op 7 november 2009 zijn C-diploma gehaald heeft. Binnen een jaar heeft hij alledrie zijn diploma’s gehaald en we zijn dan ook beretrots op hem. Hij gaat trouw iedere week naar juf Leonie voor logopedie en ja ja, ook daar zit vooruitgang in. Ook op school gaat het goed. We hebben net voor de kerstvakantie een gesprek gehad met juf en we hebben gehoord dat Cas het goed doet. Af en toe wil hij nog wel eens zijn kont tegen de kribbe gooien, maar als dat ook niet meer mag…

Met Sinterklaas zijn alletwee de heren enorm verwend. 3 zakken speelgoed stonden er maar liefst voor de deur (en af en toe weten ze nog niet waar ze mee moeten spelen). Ook met de kerst lagen er weer pakjes onder de boom. Die mochten pas open als opa, oma, ome Peter en tante Ineke er waren, maar het was het wachten waard hoor. Opa en oma bleven een nachtje logeren en op 3e kerstdag is Cas met opa en oma mee naar huis gegaan om te logeren.

Met pa en ma gaat het ook goed hoor. Op 13 november heeft Benno zijn nieuwe auto opgehaald. Eind september is zijn vorige Prius gestolen bij het hotel waar hij altijd slaapt. Wat een rompslomp heb je daarvan zeg. Maar eind goed al goed… hij heeft nu het nieuwste model Prius en het rijdt als een speer.
Aankomende maand wordt het spannend voor Benno. Hij is door de directie van zijn divisie genomineerd voor ‘Sogetist van het jaar 2009′. Samen met 4 anderen wordt hij op 19 januari in de HMH verwacht waar ze tijdens de kick-off meeting 2010 bekend gaan maken wie er gewonnen heeft. We zijn heel benieuwd, maar het is al een eer om genomineerd te zijn. Hij werkt er net 2 jaar.
Op het hoofdpijnfront is het momenteel wat minder. Benno heeft vrij gehad vanaf 24 december en vooral vorige week merkten we dat zijn hoofdpijn gewoon sneller terugkomt. Het lijkt wel of hij er meer last van heeft als ie ontspannen en uitgerust is. Hij moet 25 januari weer terug naar de neuroloog. Maar eens zien wat hij ervan vindt.

Met mezelf gaat het zoals altijd, goed eigenlijk. Baalde er wel weer van dat Benno weer naar Amersfoort moest, maar da’s altijd als je na je vakantie weer aan het werk moet. Ik vermaak me wel met de mannen en de Mount Everwas. Ik troost mij met de gedachte dat ik daar vast niet de enige in ben.

Groetjes,

Col & Co

Tags : | add comments

Lang geleden

Posted by admin on donderdag okt 15, 2009 Under Nicole

Het is al weer een tijdje geleden dat we wat geschreven hebben, dus het werd wel weer eens tijd dachten we zo.

We hebben een prachtige zomer achter de rug. We zijn veel buiten geweest en het zwembad in de tuin heeft zijn geld ruim opgebracht.

De vakantie in Frankrijk was leuk. We hadden een prima huisje op een leuk park. Er was van alles te doen, maar het zwembad was geloof ik wel het mooiste. We hebben 2 chateaux bezocht en verder hebben we lekker geluierd. Het weer was heerlijk, we hebben eigenlijk maar 1 dag gehad dat het wat minder warm was. Gelukkig heeft Stan de hele vakantie heerlijk geslapen ’s nachts. We waren er een beetje huiverig voor, maar we zijn blij dat het goed is gegaan. Hij heeft heerlijk in het onderste bed van het stapelbed  geslapen. Er was een keurig bedrekje bij, dus geen blauwe plekken van het uit bed vallen. Voor Cas is het slapen eigenlijk nooit een probleem, dus nu ook niet. We hebben de mannen lekker de hele dag laten rotzooien en we hebben het niet zo nauw genomen met de tijd waarop ze normaal naar bed gaan. Het was tenslotte vakantie.

Cas is in september 6 geworden. Hij is erg verwend en heeft zo’n beetje de hele serie van Lego City Police gekregen. Hij speelt er graag mee. Indiana Jones is ook erg favoriet. We hebben met Cas afgesproken dat, wanneer hij zijn C-diploma haalt, hij de ‘achtbaan’ van ‘Eddie en de Jones’ krijgt. Hij heeft op 12 september zijn B-diploma gehaald, dus we zijn druk bezig met de laatste loodjes. Die zijn wel wat zwaar, want zijn borst- en rugcrawl zijn nog niet helemaal je-van-het, maar hij werkt er heel hard aan.

We hebben  Stan inmiddels ook al opgegeven voor zwemles. De wachtlijst is al gevuld tot ergens 2012. En het gaat allemaal al zo verschrikkelijk hard. En Stan is al net zo’n waterrat als zijn grote broer.

Verder gaat het allemaal prima met Burgemeester Dikkerdak. Hij is in de zomer als kool gegroeid. Voor de zomer waren broeken  in maat 92 wat aan de lange kant, maar nu zijn de broeken 98 helemaal prima. Hij eet nog steeds niks anders als boterhammen, fruit, pannenkoeken, friet, ‘ammelmoes’ en vlees. Ik doe echt mijn best en zo beroerd is mijn kookkunst niet, maar aardappelen blieft ie echt niet. Hij rilt gewoon als ie dat in zijn mond krijgt. En groenten… hij wijst ernaar en zegt vervolgens: vieze bah…. Ik hoop dat ie normaal eet als ie 18 is. Nog 15 en half jaar…. Op de peuterspeelzaal gaat hij lekker zijn gangetje en rommelt lekker aan. Zijn favoriete woord is trouwens ‘NEE’, een variant hierop is ‘NEE DOEWIE’ en daar kunnen we het mee doen.

Met Benno gaat het momenteel prima. In de vakantie heeft ie jammergenoeg een enorme hoofdpijn aanval gehad. Daar is ie 3 dagen van de wereld van geweest. De neuroloog denkt niet dat het om migraine gaat. De hoofdpijn lijkt erop, maar hij kan wel gewoon licht verdragen en is er verder niet misselijk van. Hij heeft medicijnen gekregen. Maar tis nogal rotzooi. Heb de bijsluiter gelezen, maar daar werd ik niet zo blij van. De bijwerkingen zijn enorm heftig, dus wanneer ie er één neemt, mag dat alleen van mij als ie in Middelburg is.

De herfstvakantie begint hier binnenkort weer. We gaan nog lekker een paar daagjes weg met zijn viertjes en in november gaan Benno en ik weer naar een concert van Venice. Ik heb er enorm veel zin in en hoop dat het net zo goed en leuk wordt als in december vorig jaar.

Groetjes,

Nicole & Co.

Tags : | add comments

Zomer

Posted by admin on maandag aug 17, 2009 Under Nicole

Op vrijdag 24 juli was het dan zover… Voor Cas was de schoolvakantie begonnen. Stan moest die ochtend nog naar de peuterspeelzaal, maar daarna wachtte de jongens een zalig 6 wekend durend niets doen. Voor mama is het ook wel lekker. Niet meer 4x per dag hoeven rennen en vliegen om op tijd op school te zijn.
Cas heeft al een paar dagen bij opa en oma op de camping gelogeerd. Hij heeft er erg naar uit gekeken en hij heeft genoten. Even een paar dagen de onverdeelde aandacht van opa en oma.

Ook zwemles heeft 3 weken stil gestaan, omdat de zwemleraar met vakantie is. Maar… uiteraard mocht meester Machiel niet met vakantie voordat Cas zijn A-diploma haalde. Op zaterdagochtend 11 juli 2009 om half 8 was het zover (ik weet niet wie die abnormaal vroege tijd bedacht heeft, maar goed). Op dat tijdstip plonsden er 25 aangeklede jongens en meisjes het water van Zwemschool Zeeland in. Na 3 kwartier gingen alle kinderen naar huis met hun A-diploma.

Ik moet wel zeggen dat het erg prettig is om te weten dat Cas zichzelf kan redden. We zijn er nog niet, want B en C moeten natuurlijk ook nog, maar het begin is er.

Burgemeester Dikkerdak is volop aan het peuterpuberen. Hij gilt, schreeuwt en huilt vooral om niks en als hij iets niet wil (bijvoorbeeld avondeten) zegt ie: nee doewie… en daar zit je dan met je gekookte aardappels, boontjes en een stukkie vlees. Het vlees gaat grif naar binnen, evenals de ammelmoes. De boontjes (en iedere andere groente) blieft ie niet. Wel eet hij graag ‘poek’ (pannenkoek) of ’tatjes’.  Aaibai, appel en naan gaan wel goed naar binnen, evenals de boterhammetjes met een bekertje melk. De burgemeester ziet er puik uit, dus ik geloof niet dat ie iets te kort komt. Verder is hij een straatmadelief eersteklas en houdt hij erg van sjemmen bad, zoals de foto hier laat zien.

Verder gaat het prima in huize Faase. We hebben besloten om onze Redfyre cooker de deur uit te doen en een AGA aan te schaffen. Redfyre geeft tot op heden geen enkele support en onderdelen meer aan bezitters van zo’n cooker op het vaste land van Europa. Als je dus een probleem hebt, kan je dus niks meer. We hebben dus de stap gezet en een tweedehands AGA gekocht. Inmiddels staat ie en doet heel erg goed zijn werk. Ik moet heel eerlijk zeggen dat deze cooker een stuk warmer wordt dan de vorige en dat ik er zelfs fatsoenlijk op kan wokken. Ei bakken gaat gewoon op de rechterplaat, even als pannenkoeken en tosti’s. Biefstukjes grillen we tegenwoordig en de groenten en aardappels gaan in de kookoven. Kortom, wij zijn er blij mee.

Waar we ook blij mee zijn is dat we nog bijna 3 weken vakantie hebben. Vanaf donderdag is Benno ook vrij en gaan we samen nog even genieten. Wij vinden dat we niets te klagen hebben wat het weer betreft. Het zijn overwegend mooie dagen en de jongens en ik zijn lekker veel in de tuin.

Ook qua werk loopt het lekker. Benno zit zeker nog tot december 2010 in Amersfoort en als alles volgens plan verloopt, mag hij daar vanaf 1 januari 2010 het hele ITIL-gebeuren op poten gaan zetten. Momenteel werkt hij nog aan het verder uitdiepen van de functie problem manager. En nu maar zoeken naar de juiste persoon die het stokje van Benno in deze functie gaat overnemen. Gelukkig heeft hij het erg naar zijn zin. Dat maakt het voor hem wat ‘makkelijker’ om zich toch nog voor anderhalf jaar vast te leggen. Hij is toch 3 nachten in de week van huis. 

Met mezelf gaat het goed. Het is best pittig om er door de week alleen voor te staan, maar Benno is eigenlijk ook best veel thuis, dus da’s ook gezellig. Zodra de cursus weer van start gaat, ga ik weer 1x in de week naar franse les en ik ben vast van plan om te gaan zwemmen. Ik weet nog niet of ik dat op maandag- of dinsdagochtend ga doen, maar ik ben wel van plan om dat te gaan doen.

Na onze vakantie zal ik wat meer foto’s plaatsen.

Groetjes,

Nicole & Co

Tags : | add comments

Goed nieuws…

Posted by admin on maandag jun 15, 2009 Under Nicole

Er zijn best wat leuke berichten te melden. Waar zullen we mee gaan beginnen. De cardioloog dan maar…

Op vrijdag 5 juni was het weer tijd voor de jaarlijkse keuring in het Sophia. Da’s eigenlijk altijd een feestje voor Cas, want we gaan dan ook altijd naar opa en oma. We hebben eerst Stan bij opa en oma gebracht, koffie gedronken en daarna zijn we op weg gegaan. De standaard onderzoeken, zoals hartfilm, saturatie en spierballen meten, verliepen prima. Saturatie was 96, bloeddruk was prima in orde en de hartfilm zag er ook netjes uit. De cardioloog wilde toch ook graag een echo, dus moesten we even wachten. Een echo maken duurt ‘lang’, in de ogen van een 5-jarige dan. Hij moest ook even op zijn zij liggen en da’s moeilijk voor een nieuwsgierig aapje. Het zag er van binnen allemaal super uit. De klep tussen de linkerkamer en linkerboezem sloot mooi aan, de knijpfunctie van de linkerkamer was prima, de longslagader zag er goed uit en ook de grote aderen die ze op zijn longslagader hebben aangesloten, zagen er mooi uit. Cas heeft ook nog even mee mogen kijken. Hij was behoorlijk onder de indruk van het feit dat hij zijn eigen lijf aan de binnenkant had gezien.
Kortom, een blije papa en mama, een blije cardioloog en een nog blijere Cas. Hij had namelijk een prangende vraag voor de dokter en ja hoor… hij mag op voetbal. Gelukkig was de cardioloog het met papa en mama eens dat Cas wel eerst zijn zwemdiploma’s moest halen. Over een jaar gaan we weer terug.
Ook op het zwemgebied heeft Cas vooruitgang geboekt. Liep hij de laatste keer nog te mokken dat hij nog een pakje aan moest… de extra zwemlessen hebben hun vruchten afgeworpen. Hij mag zonder pak zwemmen, welliswaar nog wel met kurkjes, maar het gaat de goede kant uit.
Ook op school gaat het best goed. Cas heeft zijn tweede rapport gehad en dat zag er goed uit. Hij was met zijn motoriek en zijn tekenvaardigheid vooruit gegaan. Zijn spreekvaardigheid en het auditieve gebeuren scoren ondergemiddeld. Nu staat hij al een maand of wat op de wachtlijst voor de logopediste, maar daar zit nog effe geen schot in die wachtlijst. Tijdens het 10-minuten gesprek hebben we besloten dat Cas een screening krijgt van het VTO omdat er toch wat dingen zijn waar de juffen en ook wij onze vraagtekens bij zetten. Laten we maar even afwachten wat daar uit komt, maar ik heb me vorige week knap verdrietig gevoeld hierover. Nu gaat het op lichamelijk gebied super, krijgen we dit weer.

Met Manneke Stan gaat het helemaal goed. Hij is een echte straatmadelief, scheurt heel de tuin rond op zijn fiesie en is wild van de zandbak. Ook op de peuterspeelzaal gaat het goed. Hij begint steeds beter te kletsen en zinnen te maken. Vanavond had hij zichzelf als piraat verkleed…

Piraat Stan

Piraat Stan

Warm eten doet hij praktisch nog steeds niet, maar hij eet gewoon zijn fruit en zijn bammetjes. Daarbij ziet hij eruit als Hollands Welvaren, dus ik maak me er niet zoveel zorgen over.

Met papa en mama gaat het eigenlijk ook prima. Met Pinksteren zijn we met zijn tweetjes in Parijs geweest. Opa en oma waren in Middelburg, dus dat liep op rolletjes. In Parijs was het heerlijk. We hebben veel gewandeld, winkels gekeken op de Champs Elysées, lekker wijn gedronken en heerlijk gegeten. Het was heerlijk om weer eens alleen maar Benno en Nicole te zijn en niet alleen maar papa en mama. Maar het gekke is, dan heb je tijd voor elkaar… en je mist je kids enorm. Sjucht… dat zal wel altijd zo blijven denk ik.

Hieronder volgt nog een leuke foto van onze oudste die met opa en oma in Madurodam geweest is in april. De andere foto’s staan gewoon in de mapjes.

Gelukkig knellen die klompjes niet...

Gelukkig knellen die klompjes niet...

Groetjes,

Nicole & Co.

Tags : | add comments

Tijd voor een bericht

Posted by admin on zaterdag mei 23, 2009 Under Nicole

Het is al weer even geleden dat ik iets geschreven heb, en het werd wel weer eens tijd dacht ik zo.

In het Middelburgse gaat alles zijn gangetje. Benno vertrekt tegenwoordig al op maandagochtend richting Amersfoort omdat ik niet meer naar school hoef op maandagavond. Hij heeft ‘promotie’ gemaakt bij Agis en in plaats van het documenteren is hij nu problem manager. Dat betekent voor hem dat hij het vooral erg druk gekregen heeft. Hij heeft het gelukkig erg naar zijn zin en is, wanneer hij het erg druk heeft met zijn werk, helemaal in zijn element. Hij heeft ook de vraag gekregen om intern bij Sogeti zitting te nemen in het zogenaamde ‘Kernteam’. Dat betekent dat hij gaat meedenken over het te volgen beleid van de divisie ESE, waar hij onder valt. Ik ben stik trots op hem. Zeker omdat hij nog niet zo heel lang voor Sogeti werkt en dan ook vorig jaar nog eens zo’n maand of 6 uit de roulatie geweest is.
Op het ziekenhuis front zijn we niet zo heel veel wijzer geworden. Hij is afgelopen maandag terug geweest bij de reumatoloog. Geen bijzonderheden (what’s new) en hij hoeft niet meer terug te komen, behalve… wanneer hij weer ziek wordt en de klachten terugkomen. Op dinsdag heeft Benno een DAT-scan gehad om te kijken of ze de reden van zijn hoofdpijn en het trillen van zijn handen kunnen achterhalen. De uitslag daarvan komt pas op 22 juni. Balen, maar eerder was gewoon echt niet mogelijk.

Met Cas gaat het prima. Op school doet hij het lekker. Af en toe moet ie een werkje maken waar hij geen zin in heeft en dan gaan de lijmpot, de kwast en de schaar over de vloer, zijn armen over elkaar en krijgt juf de mededeling: mijn armen kunnen dit niet. Na wat hulp, flink wat overredingskracht en soms dreigen met ‘straf’ gaat hij uiteindelijk wel aan de slag. Met zwemmen gaat het redelijk. De rugslag zit er inmiddels goed in en zonder pak gaat dat hem ook al goed af. ‘Duiken’ en door het gat zwemmen gaat ook goed, de borstcrawl gaat steeds beter (het ziet er in ieder geval niet meer uit als een op hol geslagen grasmaaier), maar de schoolslag krijgt hij niet fatsoenlijk onder de knie. In overleg met meester Machiel en meester Phillip is besloten om Cas extra zwemles te geven, totdat hij de schoolslag goed onder de knie heeft. Hij is dus voortaan op dinsdag, woensdag en vrijdag de klos.
Op vrijdag 5 juni moeten we weer op controle bij de cardioloog. We zijn erg benieuwd. Wijzelf vinden hem nogal vermoeid, maar misschien dat dat ligt aan het feit dat hij toch 5 dagen in de week naar school gaat, 2 keer in de week moet zwemmen en iedere dag, maar dan ook echt iedere dag godsgruwelijk vroeg wakker is. Voor 6 uur meestal. Afijn, laten we maar afwachten wat de cardio van hem vindt.

Burgemeester Dikkerdak, aka Stan, gaat als een speer. Hij vindt het prima op de Kameleon. Bij binnenkomst roept ie ‘goeiemoggu’ in de deuropening en gaat gelijk lekker spelen. Hij roust het poppenledikant leeg en gaat er zelf in liggen, soms begint ie met tekenen en andere keren laat hij zich prinsheerlijk in de poppenbuggy door het lokaal rijden. Hij speelt enorm graag buiten op de ‘fiesie’ of in de zandbak. Tot nu toe heeft hij nog geen enkele keer gebruld bij het wegbrengen. Hij begint ook steeds beter te kletsen. Als hij op de bank zit en je komt aanlopen, klopt hij op de bank en zegt: kom maar sjitten…. kom maar. Hij geeft aan wanneer hij moet poepen. Wanneer je het potje neerzet, piest ie ernaast en gaat vervolgens een luier staan vol kleien, maar het begin is er. De zomer komt er (hopelijk) aan zodat hij lekker in zijn blote gat in de tuin kan struinen. Afgelopen week heb ik van mijn zus op mijn donder gekregen dat ik Stan nog steeds rompers aan trek. Nou zus… ik heb geluisterd. Stan is inmiddels de trotse bezitter van boxershorts, Spiderman onderbroekjes en een paar hemdjes. Zo beter?

Met moeders gaat het goed. Ik troost me nog steeds met de gedachte dat moeder de overtreffende trap is van moe en dat die vermoeidheid wel een keer overgaat wanneer de heren een jaar of 10 zijn. Wat langer slapen zou heerlijk zijn, maar dan moet ik ook wel op tijd naar bed gaan natuurlijk.

Straks gaan we naar Schiedam, want opa verjaart maandag en het grote feest is vandaag. De mannekes hebben er zin an, zeker Cas, want die kwam om 10 over half 6 al vragen of we bijna weggingen (gaap).

Groetjes,

Nicole & Co.

Tags : | add comments

Ze worden groot…

Posted by admin on zaterdag apr 4, 2009 Under Nicole

Kleine jongens worden groot en ’t gaat me allemaal veel en veel te snel.

Afgelopen maandag heeft Stan na bijna 2 jaar afscheid genomen van Villa Valentijn. Uiteraard heeft mama voor een traktatie gezorgd. Stan is momenteel helemaal into Bumba, dus ik heb 15 kartonnen Bumba’s zitten knippen en plakken, daaraan zat een badspeeltje geplakt. En er bestaan heuse Bumba cakejes en die zaten er natuurlijk ook bij.

Traktatie Bumba

Traktatie Bumba

En gisteren is onze jongste voor het eerst naar Peuterspeelzaal De Kameleon geweest. Met een rugzak, geleend van zijn grote broer Cas, gingen we op weg. Om 9 uur zouden we er zijn; meneer had niet eens tijd om zijn jas uit te trekken want er moest gespeeld worden. We hebben even gewacht en rond gekeken, maar meneer zwaaide, zei: doei doei en paps en mams konden gaan. En daar liepen we dan, moederziel met z’n tweetjes bij Appie. We hebben hem om 11 uur weer opgehaald. Hij heeft heerlijk gespeeld en zich geen moment afgevraagd waar die twee oudjes toch waren. Kletsen gaat steeds beter en af en toe komt er zelfs een zin van 3 woordjes (Mama, papa auto…. en dan wijst hij naar een vette BMW).

Naar De Kameleon

Naar De Kameleon

Bij Cas is inmiddels tand 2 eruit. Onderin zijn mond zit nu een flink gat, maar zijn eerste ‘grote mensen tand’ is ook al behoorlijk gegroeid. Op school gaat het prima. Hij doet flink zijn best en begint steeds meer interesse te tonen in letters, woorden en lezen. We zijn vrijdagmiddag nog even bij de huisarts geweest voor een fijne ontstoken krentenbaard en het aanstippen van een wrat op zijn hiel. Hij heeft niet gehuild, dus volgde er een cadeautje.
Zwemles vindt ie nog steeds leuk, maar het wordt wel steeds moeilijker. De schoolslag kost hem erg veel moeite, maar hij heeft inmiddels wel een sticker voor ‘survival’.

Op school is er een project geweest over Zeeland. Er werd hard gewerkt aan allerlei knutsels en de kinderen van de groepen 1/2 hebben een bezoek gebracht aan Bakkerij Schriek en Kaasboerderij Schellach. Peter en ik zijn meegeweest naar Schriek en Benno naar Schellach. De foto’s staan in het mapje foto’s bij Cas.

Vanmorgen zijn we de stad nog even ingeweest voor schoenen en wat kleding voor de mannekes. Stan begon veel te vallen, gekeken en ja hoor, zijn schoenen een maat te klein. Nu heeft hij prachtige bruine sandaaltjes. Cas heeft ook een paar mooie stappers, alleen hadden ze deze niet in de goede maat. Ja, ze hadden ze wel, met roze bandjes erop, maar dat vond ie zelf gelukkig ook niet zo’n succes De juiste maat is besteld en als het goed is, komen ze aanstaande woensdag binnen. Vanmorgen heb ik ook de kast van Cas eens uitgemest en in de stad ook maar wat nieuws voor hem aangeschaft. Lang leve de kinderbijslag… Hij loopt er weer picobello bij met zijn nieuwe Cars spijkerbroek en t-shirt en een hip geblokt overhemd. Stan heeft een boel spullen van Cas ‘geerfd’ maar voor hem heb ik ook leuke shirtjes kunnen scoren.

Met de oudjes gaat het goed. Benno is door de week nog steeds in Amersfoort en moeders houdt het huishouden draaiende in Middelburg. Gelukkig beginnen de dagen te lengen en komt er hopelijk een goed voorjaar en een fijne zomer aan, zodat we veel naar buiten kunnen.

Groetjes,

Nicole & Co

Tags : | add comments

Eindelijk…

Posted by admin on vrijdag feb 20, 2009 Under Nicole

En ja hoor, ze staan erop. De foto’s van de kerstvakantie 2008 en nog een stel nieuwe foto’s van de kleine mannen. ’t Bleek iets met de rechten te zijn.

Veel kijkplezier.

Groetjes,

Nicole & Co

Tags : | add comments

Gewoon zijn gangetje

Posted by admin on woensdag feb 18, 2009 Under Nicole

Hoe gaat het op dit moment in Huize Faase… Nou, eigenlijk gewoon zijn gangetje.

Benno vertrekt iedere maandagavond naar Amersfoort en komt op donderdagmiddag weer naar Middelburg. Hij is nog druk in de weer met allerlei onderzoeken en doktersbezoeken in het ziekenhuis naar aanleiding van zijn ziek zijn vorig jaar zomer en het ongeluk 2 jaar geleden. Er is niet zo heel veel uitgekomen. Het laatste bezoek aan de neuroloog heeft gelukkig 2 positieve dingen opgeleverd. Er is een MRI-scan gemaakt omdat Benno zo vreselijk veel hoofdpijn heeft en ook het beven van zijn handen niet minder wordt.  We hebben met eigen ogen op de MRI foto’s kunnen zien dat Benno hersens heeft 🙂 en dat er geen afwijkingen gevonden zijn. Wel heeft Benno weer andere medicijnen gekregen. Die mag hij 2 maanden proberen en dan kunnen we weer terug.

Met de kleine mannen gaat het goed.
Cas doet het lekker op school. Af en toe moet hij even aangespoord worden voor het maken van een fijne tekening of een leuke knutsel, maar verder gaat hij met plezier naar school. Hij gaat regelmatig bij iemand spelen of er komt een vriendje of vriendinnetje hier. Verder is hij nog heel druk met zijn zwemles 2x in de week. Vandaag maakte hij er met recht een potje van. Hij moest zelfs 2x 5 minuten op de bank omdat hij  niet goed luisterde (en bij deze leraar betekent dat heel wat). We hebben afgesproken dat hij vrijdag toch een stuk beter zijn best gaat doen. Volgende week heeft hij vakantie en dan hoeven we een weekje niks. Hij wil graag naar de bios, dus we gaan eens zien wat we voor hem kunnen doen.

Stanneke gaat ook als een speer. Hij groeit nog steeds als kool (ondanks het feit dat hij nog steeds geen groenten eet) en begint steeds beter te brabbelen.  Als we nu vragen: ‘wie gaat er mee naar bed?’ roept hij keihard ‘IKKE’ . Het zal niet lang meer duren voordat hij net als Cas zegt: ‘ik heb nog geen slaap’.
Afgelopen vrijdag zijn we weer met hem bij de kapper geweest en hij vindt het nog steeds niet leuk. Hij heeft zelf in het stoeltje gezeten en de DVD uitgezocht, maar zelfs Bob de Bouwer kon hem niet stil krijgen. Het was flink brullen, maar de tondeuse heeft zijn werk weer gedaan. Hij kan er weer even tegen.

Verder is er niet zo veel gaande. De gewone dingen van alledag en de gebruikelijke prietpraat. De foto’s willen jammergenoeg niet lukken. Ik krijg ze niet geupload. Dus daar moet Benno nogmaals naar kijken.

Groetjes,

Nicole & Co.

Tags : | add comments

Rustig…

Posted by admin on maandag feb 2, 2009 Under Nicole

Het wordt weer eens tijd om een stukje te dichten over het wel en wee van De Faasjes.

Eigenlijk gaat het hier prima. We zijn het nieuwe jaar goed begonnen en alles kabbelt rustig voort.

Met de kleine mannen gaat het prima. Cas heeft zijn oorontsteking (of zoals hij het zelf zegt: oorversteking) doorgegeven aan zijn kleine broertje, die er wonderwel weinig last van gehad heeft in de vorm van slapeloze nachten. Hij had al een paar dagen koorts, maar hij was wel helemaal in zijn knollentuin. Toch maar een kuurtje. Nicole heeft de griep gehad en Benno is een paar dagen rillerig geweest, maar da’s eigenlijk alles.

Op 27 januari heb ik de tand van Cas eruit getrokken. De tand zat zo los dat ik bang was dat hij hem in zou slikken met alle nare gevolgen (roeren in de toiletpot ofzo) van dien. Hij schrok er even van, maar dat was zo over. Een beetje drinken, even bellen met opa en papa om te vertellen dat je tand eruit is en dan naar bed. Kom ik na een uur boven om mijn goede daad als tandenfee te verrichten, ligt Cas te mokken in bed dat de tandenfee nog steeds niet geweest was. Uiteindelijk is hij in slaap gevallen om vervolgens om 10 voor 6 ’s morgens in mijn slaapkamer te komen te vertellen dat ze wel de tand heeft mee genomen, maar er geen centje voor in de plaats had gelegd (gaap…). Afijn, hij was gelukkig met zijn euro die meteen in zijn spaarpot verdween. Inmiddels hebben we gezien dat zijn nieuwe tand ook al in aantocht is. Kleine baasjes worden groot….
Ook met zwemmen gaat het prima. Ondanks dat hij vanaf 19 december tot 14 januari geen les heeft gehad, was hij niet achteruit gegaan en hij mag zichzelf inmiddels ‘drijf kampioen’ noemen. We zijn er nog lang niet, maar er zit veel vooruitgang in.

Manneke Stanneke groeit als kool. Letterlijk en figuurlijk. Soms haal ik hem ’s morgens uit bed en dan lijkt het of hij alweer gegroeid is. Hij heeft inmiddels kledingmaat 98 voor boven en broeken maat 92. Zucht. Over 2 maanden wordt hij alweer 2 jaar en gaat dan op de dinsdag en vrijdagochtend naar de peuterspeelzaal. 30 maart is zijn laatste dag op Villa Valentijn.
Op 26 januari heeft hij voor ‘filmster’ gespeeld. Die dag is er op Villa Valentijn gefilmd naar aanleiding van de gebeurtenissen in Dendermonde en hij zat prinsheerlijk met een roze slab een beker drinken leeg te slurpen. Ik zal eens zien of ik de link hier op de website kan krijgen.
Stan begint ook steeds meer te kletsen: papa, mama, opa, oma, kikker, nijntje, nis (mis), ikke, jij, jouw, bah, poep en koekje behoren inmiddels tot zijn woordenschat. Vooral ‘nee’ is een favoriet.

Jammergenoeg wil het plaatsen van nieuwe foto’s niet meer lukken. Benno heeft beloofd dat hij hier snel naar zal kijken. Zodra het kan, zetten we ze er uiteraard op.

Groetjes,

Nicole & Co.

Tags : | add comments

Een nieuw jaar, een nieuw begin.

Posted by admin on donderdag jan 1, 2009 Under Nicole

Het nieuwe jaar is begonnen en we wensen iedereen veel geluk, liefde en gezondheid voor 2009 (en uiteraard voor alle jaren daarna).

We zijn de feestdagen gelukkig ongeschonden doorgekomen. Omdat de vakantie deze zomer nogal in het water gevallen was, hebben we een weekje vakantie geboekt in een bungalowpark in Holten. Daar zijn we vorig jaar al eens geweest en dat is prima bevallen. De kerstdagen hebben we dus niet thuis gevierd. Op zaterdag 20 december zijn we, bepakt en bezakt, met de Fiat Panda (voorzien van een dakkoffer) vertrokken naar Holten.  Het was geen gezicht, dat oranje gevaarte met die pukkel erop, maar alles paste erin. Gelukkig moest Cas onderweg ook nog een keer spugen (fijn hoor, zo’n Nintendo), dus parkeerplaats zoeken, dakkoffer open, schone kleren eruit en poetsen met die handel. Gelukkig had Benno de tas die bij Cas zijn voeten stond voor vertrek al dichtgeritst, anders hadden we bij aankomst nog een fijne verrassing gehad.

Het huisje was erg leuk, type boerderij met rieten dak en vooral veel speelgoed voor de kids. Jammergenoeg is gebleken dat Stan niet zo van de vakantie is. Van de 7 nachten, hebben we er 1 doorgeslapen. Toen we terugkwamen, waren we dus aan vakantie toe. Op het park was er ook een zwembad, dus daar hebben we met Cas flink wat uren doorgebracht. Stan is twee keer mee geweest en daarna was ie zo verkouden, dat we het zwemmen met hem maar voor gezien hielden.

Ook opa en oma zijn gezellig een paar daagjes geweest. Het heeft er even om gespannen, want oma was flink ziek van te voren, maar gelukkig is ze bijtijds weer opgeknapt.

Op kerstavond zijn we gezellig uit eten geweest. We waren tenslotte 5 jaar getrouwd. Op 1e Kerstdag hebben we niets bijzonders gedaan. Lekker gerommeld en geluierd en uiteraard gezwommen. De 26e zijn we bij Sas en Eric geweest. Sas had een heerlijk 4-gangen kerstdiner geregeld, gezorgd voor lekkere hapjes en drankjes en voor de kids en volwassenen een prachtig gedekte tafel. Het was super om weer eens gezellig allemaal zo bij elkaar te zijn. Dat komt niet zo heel vaak voor gezien de afstanden.

Het is de afgelopen week heerlijk weer geweest. ’s Nachts flink vriezen, overdag ook koud maar wel met een zonnetje erbij. Ik had het plan om met Cas te gaan schaatsen, maar helaas werd het baasje maandag ziek. Hij heeft een doorgebroken ooronsteking, dus oordruppels en een antibiotica kuurtje. Gelukkig begint hij weer wat op te knappen.

Met oudjaarsavond hebben we in ieder geval niet veel gedaan. Cas en Stan lagen op tijd op bed, want Cas wilde graag om 12 uur naar het vuurwerk kijken. We zouden hem op tijd wakker maken. Rond de klok van kwart over elf werd Cas wakker van een flinke knal, dus uit bed dan maar. Stan was ook wakker, dus die was ook gezellig beneden. Om kwart voor 12 wilde Cas persé weer naar bed en vervolgens heeft hij dwars door al het vuurwerkgeweld heen geslapen. Stan is tot half 1 op gebleven en daarna weer heerlijk gaan slapen.
Hier in de straat was het heel stil. Bijna iedereen was weg; er is zelfs geen vuurwerk in de straat afgestoken. Om kwart voor 1 lagen Benno en ik op bed (heel degelijk en burgerlijk en slaapverwekkend, maar we hadden het helemaal gehad).

De jongens zijn heel lief voor ons geweest, want vanmorgen om 10 voor 8 hoorde ik de eerste pas rommelen. We hebben ontbeten met een pannenkoek voor Cas, een bord pap voor Stan en gebakken eieren met spek voor paps en mams. Glaasje bubbels erbij en luieren maar. De rest van de week doen we ook nog rustig aan. Maandag begint de school weer en gaat Benno ’s avonds weer naar Amersfoort. Dan is het weer gedaan met het lieve luie leven.

Foto’s van de vakantie en de kerst volgen snel.

Groetjes,

Nicole & Co.

Tags : | add comments